Nietolerancje pokarmowe u niemowlaka to częste zjawisko, ponieważ układ pokarmowy przez wiele miesięcy po narodzinach cały czas dojrzewa. Chociaż sporo miejsca poświęca się nietolerancji laktozy, glutenu czy białka mleka krowiego, duży problem stanowi także nietolerancja fruktozy. Towarzyszące dolegliwości są dość uciążliwe, dlatego rodzice robią wszystko, aby je zminimalizować. Dowiedz się, jak nietolerancja fruktozy wpływa na karmienie piersią.
Nietolerancja fruktozy polega na niewłaściwej reakcji organizmu w przypadku spożycia cukru owocowego, tj. fruktozy. Za przyczynę schorzenia uważa się uwarunkowania genetyczne związane z niedoborem lub brakiem aldolazy B. Jest to enzym uczestniczący w metabolizmie fruktozy w wątrobie, a jego niedostateczna ilość lub brak w organizmie uniemożliwia rozkład fruktozy. Prowadzi to do upośledzenia funkcji tego narządu z powodu gromadzenia się metabolitów cukru owocowego. Warto przy tym podkreślić, że nietolerancja fruktozy nie może być utożsamiana z fruktozurią – chorobą spowodowaną brakiem fruktokinazy, czyli enzymu rozkładającego fruktozę.
Nietolerancja fruktozy u niemowlaka
Nietolerancja fruktozy – z uwagi na swój wrodzony charakter – może objawić się już w wieku niemowlęcym. Najczęściej ma to miejsce w drugim półroczu życia – podczas rozszerzania diety. To właśnie wtedy maluchowi podawane są m.in. owoce.
Nietolerancja fruktozy – objawy
Nietolerancja fruktozy daje wiele objawów ze strony układu pokarmowego. Pojawiają się one po spożyciu wszelkich źródeł cukru owocowego. Mowa nie tylko o owocach i sokach owocowych, ale również innych pokarmach zawierających fruktozę.
Nietolerancję cukru owocowego można podejrzewać po pojawieniu się takich symptomów jak np.:
- biegunki,
- bóle brzucha,
- wzdęcia.
Wyżej wymienione objawy pojawiają się zwykle bezpośrednio po spożyciu źródeł fruktozy.
Warto przy tym podkreślić, że u niektórych niemowląt – szczególnie tych niezdiagnozowanych w kierunku zaburzenia – zauważalne są inne symptomy. Zalicza się do nich między innymi:
- zmniejszony apetyt,
- opóźniony rozwój fizyczny,
- senność,
- drgawki,
Niektóre niemowlęta mogą nawet wykazywać niechęć do jedzenia owoców. W ten sposób organizm niejako sam broni się przed negatywnymi skutkami spożywania cukru owocowego.
Nietolerancja fruktozy bardzo często daje podobne objawy do nietolerancji laktozy. Dlatego liczy się przede wszystkim dokładna diagnostyka – po to, aby w możliwie najkrótszym czasie rozpoznać problem i podjąć stosowne działania.
Nietolerancja fruktozy – zapobieganie
Chociaż wrodzonej nietolerancji fruktozy nie można zapobiec, można całkowicie wyeliminować ryzyko wystąpienia nieprzyjemnych objawów. Podstawą jest odpowiednio skomponowana dieta, która powinna być pozbawiona wszelkich źródeł cukru owocowego.
Czasami jednak wykluczenie owoców z codziennego jadłospisu nie eliminuje objawów. Dotyczy to przede wszystkim tych niemowląt, które są karmione mieszanką mlekozastępczą. Dlaczego? Wystarczy przyjrzeć się składowi niektórych produktów – niektóre mieszanki bazują na białkach soi, a ponadto zawierają syrop kukurydziany bogaty we fruktozę czy sacharozę (składającą się z D-glukozy i D-fruktozy). To sprawia, że – mimo wykluczenia owoców z diety – objawy nie ustępują. Jest to całkowicie zrozumiałe, ponieważ organizm nadal otrzymuje fruktozę w nieco innej postaci.
Chcąc w pełni zminimalizować ryzyko pojawienia się objawów nietolerancji fruktozy, warto postawić na karmienie piersią. Mleko mamy stwarza najmniejsze ryzyko pojawienia się nietolerancji lub innych problemów u niemowlęcia. Matka powinna skoncentrować się na maksymalnym pobudzeniu laktacji, aby zapewnić maluchowi bezpieczny i wartościowy pokarm, zamiast stosować mieszanki mlekozastępcze. Wsparciem przy rozbudzaniu produkcji mleka mogą być preparaty zawierające słód jęczmienny, np. Femaltiker. Przeprowadzone badania naukowe wykazały, że zawarty w słodzie beta-glukan zwiększa produkcję prolaktyny – hormonu sterującego laktacją.
Artykuł powstał we współpracy z Nutropharma
